مهسا-ژینا دختر کردستان، دختر ایران اگر در مملکت خودش غُربت زده بود امروز در
جهان به یک شخصیت بین المللی با نام آزادی بدل شده است. امروز شعار «زن زندگی -
آزادی » می رود که پاسخگوی تمامی خواست ها و حقوق از دست شده در چهار دهه گذشته
باشد.
جمهوری اسلامی شکست بزرگتری را نیز متحمل گشته است چرا که چهار دهه تمامی
تلاشش بر این بود که ایرانیان نقاط مختلف ایران را دشمن یکدیگر کند، امروز تمامی
خواست ها در جهت سرنگونی جمهوری اسلامی و نزدیک تر شدن ایرانیان به هم معنا پیدا
کرده است[1].۱- توجه شما را به دیدگاه آقای عمر ایلخانی زاده،
دبیرکل کوموله زحمتکشان کردستان جلب می کنم
اگر چه امروز زنان پرچم مبارزه را برای سرنگونی جمهوری اسلامی را به دوش می
کِشند ولی اعتراض کنندگان تنها زنان نیستند و تمامی اقشار، گروهها و طبقات اجتماعی
برای سرنگونی جمهوری اسلامی با هم درآمیخته اند.
تداوم مبارزه، انسجام ما را بیشتر و فروریزی حکومتیان و خاصه بسیجی ها و
پاسداران و …، را بیشتر کرده است تا بجایی که مجبور خواهند شد گذشته از مقامات سطح
پایین برای هر یک نفر بسیجی هم محافظ بگذارند!
من به تلاش بی وقفه تمامی هموطنانم و خاصه زنان هموطنم باور دارم ولی در پس
تمامی موفقیت ها در سرنگونی این حکومتِ وحشت و دشمنِ ایران ما، یادآوری میکنم که
بیشتر از همیشه به اتاق فکری نیازمندیم تا فارغ از ایدئولوژی و تفکرات متعدد و
متفاوت به امروز و برنامه ریزی برای فردای سالم بچه هایمان هر چه بیشتر تلاش کنیم.
با نگرانی های بسیار، امید به سرنگونی هر آنچه زودتر این رژیم و توشه و دست
آوردی برای امروز و فردای ایران دارم.
«اگر همه یکی
نشیم یکی یکی تموم میشیم»
شعاری معنا دار که تضمین کننده امروز و فردای ایران است.
«گسترش همزمان
اعتراضات از کردستان بە همە ایران، بیانگر همبستگی عمیق مردم ایران و پتانسیل رشد یافتە
مبارزات مردم بر علیە جمهوری اسلامی است. این گستردگی وسیع وهمسانی خواستها و یکپارچگی و پیوند مبارزاتی
کنونی با هر دورەای متفاوت است. شهریور ١٤٠١ اعتلای نوین جنبش مردمی در ایران است.
مهمترین وظیفە حفظ یکپارچگی و همسانی خواستهاست بە صورتی کە همگان خود را در آنها
ببینند.»
As you prepare to receive
world leaders at the UN annual meeting among them will be the president of the
Islamic Republic. This open letter of protest is not only about the
unrepresentative nature of his presence but the way the Islamic regime in its
entirety views and treats the Iranian nation, particularly Iranian women.
The appearance of Iranian
women has been a symbol for the Islamic Republic since its inception in 1979.
However, since 2005 when the then President Khatami, as the head of the Supreme
Council of Cultural Revolution, issued a directive to the coercive apparatus of
the State and its affiliates to propagate the culture of hejab and chastity,
open war has been declared on the women of Iran and their place within society.
From the original
discriminatory laws affecting every aspect of women’s lives to disregarding
international obligations, refusal to accede to and ratify CEDAW, legislating
against the presence of women in public spaces and workplaces, to adversely
affecting the physical and mental health of women by prohibiting birth control
and actively encouraging multiple childbirth to setting up numerous judicial
and extra judicial agencies and patrols to control women’s appearance in public
have made criminals of hundreds of thousands of women for non-observance of the
hejab rules, long prison terms, forced televised confessions and now
culminating in the tragic death of a young twenty two year old woman, Jina
(Mahsa) Amini, while in police custody.
The level of violence
targeted at Iranian women in law and in practice is neither tolerable nor
acceptable. It can no longer be allowed to continue. The judicial and extra-judicial
ill-treatment and harassment of women must stop.
The international community
has a collective responsibility in sustaining this regime and is complicit in
the state-sponsored violence perpetrated against women in Iran by condoning the
regime’s actions through financial support and the EU’s actions in colluding
with the regime to evade sanctions through various mechanisms. We ask you as
the highest international arbiter and the Secretary General of the United Nations
in a spirit of solidarity with the Iranian nation, to defend their rights violated
systematically by the entirety of the Islamic regime who are squandering the
future of our country Iran.
اینکه اسلام خوب است یا بَد است، اینکه حزب شیعه خوب است و یا بَد است و چه دست آوردی برای ما ایرانیان داشته است، اینکه دلیل کُشته شدن امام حسین چه بوده است ؟ اینکه عُمر اسلام حدود ۱۴۰۰ سال است و واقعه کربلا سال ۶۱ هجری است و تا هفت قرن بعدی خبری از اربعین و غیره نیست به تمامی باورمندان آنها ارتباط دارد و من به باور تمامی باورمندان در هر دین و مذهب و آیینی احترام دارم.
امروز برای من ایران و فرزندانش، و امروز و فردایش در درجه اول اهمیت هستند. ایرانی که صدها و هزاران سال پیش از اسلام وجود داشته است و از اعتبار و احترام و امپراتوری و فرهنگ و تمدنش در تاریخ ها نوشته اند.
به خود و پیرامون خود نگاه کنیم که به چه روزی افتاده ایم و با حکومت جمهوری اسلامی با چه خفت و خواری و بی هویتی گرفتار آمده ایم.
هیچگاه دیر نیست، زمانی که ما خودمان را پیدا کنیم از این حقارت نجات پیدا خواهیم کرد.
