مانوک ما را تنها گذاشت ولی با همان صلابت و شجاعت و شهامتش، با همان نگاه تیز بین و امید و آینده نگریش، با تمامی سختی ها و مشکلاتی که در دوران تبعید داشت لحظه ای سر خم نکرد و به مانند بسیاری آلودگی را پیشه نکرد.
قدرت ، آگاهی، مطالعه بی وقفه و جسارت در مصاحبه هایش همیشه برایش ارزش و احترام ایجاد می‌کرد ، سال‌های درازی در برنامه « ساعت صفر » مهمانش بودم و همچنان در زمره عزیزترین هایم.
باور ندارم که مانوک نباشد - اگر چه نیست، ولی برای من و در ذهن و احساس و یادواره های من مانوک همچنان وجود دارد و بازهم اگر چه این بار در لوس آنجلس او را نخواهم دید ...
یادش و ارزش هایش با ارزش و گرامی باد.
حسین لاجوردی
