من برای جوانان و نوجوانان کشورم دلم شور می زند
سازمان ملل متحد روز ۱۲ اوت برابر با ۲۱ مرداد را روز جهانی جوانان اعلام داشته است، روزی که باید به جوانان و نیازمندی ها و خواسته هایشان اندیشید و نگاه کرد و به جستجوی راه حل ها و زندگی بهتر و شایسته تری برای شان بود.
واقع بینانه اینست که به جوانان و نوجوانان در تمامی کشورهای جهان نگریست و نُسخه ای جهان شمول را جستجو کرد ولی برای من با نگاهی که برای جوانان و نوجوانان در سراسر جهان دارم، بیشتر از همه به جوانان و نوجوانان کشورم بر می گردد.
سازمان ملل متحد تعریف گروه سنی برای نوجوانان و جوانان را گروه سنی ۱۵-۲۴ سال ذکر کرده است و این در حالی است که من برای موقعیت امروز ایران با توجه به شرایط موجود از نظر اجتماعی، فرهنگی، و اقتصادی و سیاسی این تعریف را ۱۵-۴۹ سال می دانم، دلایل این تعریف تاثیرگذاری آگاهی های بسیار بدلایل شبکه جهانی اینترنت از یک سو و از دیگر سو بالا رفتن امید زندگی که نه تنها یک فرد حدود پنجاه سال نه تنها میانسال و بزرگسال که در آغاز ساختن یک زندگی است کما اینکه با نگاه منفی آن به دلیل بی برنامگی حکومت جمهوری اسلامی و نبود یک سیاست اشتغال زا و بیکاری گسترده هنوز بسیاری در این گروه سنی نتوانسته اند وارد بازار کار و به تبع آن وارد جامعه و ساختن آینده خود شوند.
اگر بخواهیم عمیق تر و ریشه ای تر به جوانان و نوجوانان نگاه کنیم نخست باید به این سوال پاسخ دهیم که : ...
