در این چهل و سه سال گذشته اعتراضات و تظاهرات بسیاری دیده ایم که هر بار به دلیلی حق خود را از این حکومت سیاسی طلب می کردیم. با مرگ ژینا نداشتن حق زندگیِ نیمی از جامعه ما عریان شد. این بار دیگر جای گفتگو و طلب حق نیست این بار خودِ زن، خودِ زندگی، خودِ آزادی به پا خاسته و تنها درخواستش پایان این حکومت در تمامیت کلیت و موجودیت آن است.
برای رسیدن به معنا و مفهوم آزادی نخست دست یافتن به آزادی سیاسی است که در بالاترین مرتبت آن قرار دارد تا جامعه بتواند آزادانه نمایندگانش را انتخاب کند، نمایندگانی که «آزادی» را درک و لَمس کرده باشند و بتوانند در جامعه ای آزاد و برابر آن را برقرار کنند.
در این جا است که خواست های سه گانه و با ارزش این شعار نیازمند اتاق فکری است که آن را به واقعیت بدل کند.
وظیفه و مسئولیت اتاق فکر، ازدواجِ رُنساس و انقلاب امروز ایران با آرمان های عصر روشنگری و انقلاب فرانسه است که مفهوم انسان، زندگی، آزادی و برابری را به دنیا آموخت.
باور داشته باشیم خورشید دوباره طلوع می کند و بشارت صبح زیبا تری را می دهد.
ایران فرزندانش را صدا کرده است، پاسخگویش باشیم.
