هشت ماه از آخرین تلاش های دختران و زنان و بیشتر جوانان ایران در جهت پیگیری خواست های «زن، زندگی آزادی» گذشته است و آنها بهای بسیار سنگینی با جانشان پرداخته اند، کُشته ها و اعدام های بسیار، زندان و تجاوز و خشونت های جبران ناپذیر، نقص عضو و مسمومیت های بچه های کوچک مدرسه ای، تحملِ مشکلات گسترده اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، تحقیر و ایجاد وحشت از سوی حکومتی که خود به خوبی می داند که آینده ای ندارد و سرکوب وحشیانه و اعدام و…، را سخت تر کرده است.
این مجموعه بزرگ «ما»ی داخل کشور است که با کمی تغییر در استراتژی همچنان ایستاده است چرا که می خواهد قدرت زن ایرانی را نشان دهد که تا چه حد مقاوم است، می خواهد مفهوم زندگی را عیان سازد که نیاز سالهای دراز جامعه و خاصه در ۴۴ سال اخیر است و در تلاشی نهایی است که ایران را از یک حکومت سیاه و قرون وسطایی باز پس گیرد.
ما در خارج از کشور به عنوان اپوزیسیون چه می کنیم ؟
· افراد و گروه ها و احزاب و سازمان هایی هستیم که نخست مشغول به زندگی عادی و روزمره خود هستیم، بنا به شرایط کشوری که در آن زندگی می کنیم و امکانات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که دارا هستیم روزگار می گذرانیم و هر زمانی هم که صداها و اعتراض هایی را از داخل کشور می شنویم بسته به اینکه تا چه حد صدا ها و اعتراض ها بزرگ باشد ما هم به میدان می آییم و ناگفته نماند که تا جایی حاضر به شرکت و هم بستگی هستیم که به زندگی روزمره اِمان خللی وارد نسازد.
در این مرحله از صدا ها و اعتراض ها و جنبش و حق طلبی های داخل کشور گروهی هم پرچمدار می شوند، از شاهزاده تا دیگر افرادِ معدودی که مورد تایید تلویزیون ها (!!) هستند و شعارها و هیجانات را دنبال میکنند.
در این میان و در فضای باز تر سیاسی در خارج از کشور هیچ گروه و سازمان و رهبرانی هم نیستند که به بازبینی بنشینند و اگر در داخل به دلیل سرکوب جو شدید امنیتی امکان یک سری مطالعه و بررسی به عنوان مثال «چرا جنبش سبز شکست خورد؟» و یا چرا « زن، زندگی آزادی دارای جنب و جوش ماه های گذشته نیست و چرا مسیر پُر خروشش کمی به تاخیر افتاده است؟» نیست، را آسیب شناسی کنند تا اشتباهات تکرار نشوند.
و باز هم ما همه در لاک های خود فرو می رویم تا صدایی و اعتراضی و دادخواهیِ دیگری از داخل کشور بلند شود و ما را به هیجان آورد و …
همینطور اگر به عنوان مثال ما هم در انجمن پژوهشگران ایران طرح و پروژه ای را پیشنهاد کنیم که به ریشه یابی مشکلات جنبش ها و سپس به راه حل ها بپردازد، در مراحل نخست با موانع و مشکلاتی مواجه می شویم. اگر از صاحبنظرانی دعوت کنیم که به دلیل علاقمندی و پیگیری مسائل ایران و داشتن توان فکری برای کمک به حل مسائل موجود دارای صلاحیت های بسیار می باشند - جز تعداد معدودی - با اظهار نظر های متعدد و متفاوت و از جمله اینکه زمان آن مناسب نیست، وارد مسائل سیاسی نباید شد، نام ما وارد نشود که خطری متوجه خانواده ما نباشد، در اصل چرا شما می خواهید این بررسی ها را انجام دهید و… روبرو می شویم، و در روی دیگر سکه به حداقل امکانات مالی برای انجام چنین مطالعاتی که بطور قطع و یقین از کشورهای خارجی نباشد نیاز است. ما باید با انجام چنین مطالعاتی قادر باشیم از هیجان عبور کرده و با شناخت درست و برنامه ریزی به امروز و فردای ایران و ایران مان بپردازیم !!!
اجازه دهید دیگر ادامه ندهم و آرزوی همیشگی خودم را بمانند همیشه بر پیروزی و آینده روشن ایران مردم مملکتم اعلام دارم.
ایران فرزندانش را صدا کرده است، پاسخ گویش باشیم.
https://youtu.be/6t-1S7cM-uU
http://iranefardalive.com/Archive/106870
