آغاز ماه سوم جنبش های اعتراضی است که بدون تردید به انقلاب واقعی خواهد رسید.
در گُذر ۲ ماه گذشته زنان و جوانان و مردم ایران صدها کشته و هزاران معلول و مجروح را به آزادی و برابری هدیه کرده اند، کشته ها و مجروحین و معلولینی که متوسط سنی آنها ۱۸ سال و متوسط سنی بازداشتی ها ۱۴تا ۱۷ سال بنا به گفته رژیم است.
امروز برای آنهایی که جانشان را بر کف دستشان گرفته اند بیشترین انگیزه اینست که نمی خواهند بیشتر از این حقارت را تحمل کنند، امروز بیشتر از هر عامل دیگری آنها به آگاهی رسیده اند.
رژیم دارای این توهم است که چون اسلحه، تعدادی آدم کش و تعدادی نان به نرخ روز خور و فاقد شعور با نام نماینده دارد می تواند سرکوب کند، غافل از اینکه یک دختر بدون داشتن اسلحه تمامی نیروهای شما را فلج کرده است و جهان را هم به فکر واداشته است.
هیچ دیکتاتوری شکست را قبول نمی کند، غافل از اینکه سرنوشت تمامی آنها یکسان است.
من به تمامی هموطنانم، دختران و زنان و جوانان و بچه های خودم که خوب می شناسمشان باور دارم.
ایران، فرزندانش را صدا کرده است،پاسخگویشان باشیم.
